First Sailing “Spring”

Αφετηρία: Μαρίνα Αρετσούς

Προορισμός: Πάλι δεν μας ενδιέφερε αλλά για να έχετε εικόνα : Κυριακάτικη βόλτα στον Θερμαϊκό Κόλπο.

Δεδομένα: παρθενική βόλτα χωρίς επαγγελματία , (μα δυο μήνες φτάνουν .. τελικά δεν φτάνουν)

Προμήθειες: check (για πάντα check)

Εμπειρία μηδέν: check (και αυτή δεν θα είναι ποτέ αρκετή)

Διάθεση καιρού: μπουρίνια check

Επίγνωση κατάστασης: μηδέν check

Υποδείξεις από τους μέντορες μας: ΝΑ ΠΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ

οπότε… λύνουμε 

Τοποθεσία φωτογραφίας : έχουμε κολλήσει Λευκάδα ακόμα 

Kokomo από the Beach Boys ηχεί στο cockpit (εκεί έχουμε μείνει..) και η πρώτη φορά τιμόνι είναι γεγονός, με ή χωρίς ήχο μηχανής.. 

– Βρες ένα σταθερό σημείο.. φωνάζουν.. αίσθηση αέρα στο πρόσωπο, κοίτα τα πανιά  και αρμένισε.. 

Υποδείξεις από τους παλαιότερους για να αρμενίσεις..  εκείνη την πρώτη φορά έξω από τον θρυλικό Σκορπιό με το πράσινο να αντανακλά και να δίνει την αίσθηση πισίνας… ο σπόρος φυτεύτηκε.. άνθισε και.. 9 μήνες μετά..

Δίπλωμα αρχαρίων στο χέρι, ενθουσιασμός εκτοξευμένος, τέσσερις στον αριθμό, ημέρα Κυριακή.. 

ΑΠΟΤΈΛΕΣΜΑ:

Δεν πήγαμε από την άλλη ..

Κυνηγητό ανάμεσα σε δύο μπουρίνια (στον Θερμαϊκό για καλή μας τύχη), τέσσερις απελπισμένοι σε αναζήτηση διαφυγής , πνιγμένα σχοινιά στα φρένα (μας είχαν πει να το προσέξουμε αλλά ξέραμε αρκετά ώστε να μην ακούσουμε, να μην τα προσέξουμε και να εξασφαλίσουμε ταλαιπωρία ) και ένα hunting θησαυρού: ασφαλούς δεσίματος.

Μία ώρα μετά παίζοντας packman με τους κεραυνούς δένουμε “φανταστικά” και “περήφανα” στην Περαία περιμένοντας το κακό να φύγει. Κάνοντας τα πάντα να ασφαλίσουμε το σκάφος από τον καιρό η τελική εικόνα ήταν springs παντού, (όπου springs βλέπε χρήση επιπλέον σχοινιών από τις είδη πριμάτσες για πιο σταθεροποιημένο δέσιμο). Κακά springs και προς όλες τις κατευθύνσεις, όπου μετά την ολοκλήρωσή τους ήταν (μα φυσικά) αχρείαστα.. και η εικόνα θύμιζε ξεκοιλιασμένο σκάφος με σχοινιά,  παντού… (γέλια). 

και ανάμεσά τους.. 

20 περίπου εντσιλάδας (enchilada προέλευση : Μεξικό, και αγαπημένη μου συνταγή) αρχίζουν και σφυρηλατούνται και παίρνουν μορφή προκειμένου να χαλαρώσουν τους τέσσερις.. 

Κοτόπουλο βράζει, με την συνοδεία μπαχαρικών.. τορτίγιες καλαμποκιού παίρνουν χρώμα στο τηγάνι, πιπεριές χαλαπένιος ψιλοκόβονται, τυρί κρέμα αγκαλιάζεται με γιαούρτι, lime και μπαχαρικά (ελληνικό sour cream), ντομάτες τρίβονται, βασιλικός θρυμματίζεται, το τσένταρ περιμένει την σειρά του και ένα ένα παίρνει την θέση του σε στρώματα υπομονετικά..  στην συνέχεια βολεύεται και τυλίγεται από την ηλιοκαμένη τορτίγια..  Τελικό στάδιο: το ζέσταμα, τόσο όσο να ομογενοποιηθούν αλλά όχι να αλλοιωθούν, και ένα σεντόνι σάλτσας από την τριμμένη ντομάτα, τσίλι και χαλαπένιος τα αγκαλιάζει (one pot παρασκευή)…

και επιτέλους… ηρεμία… 

μέχρι το επόμενο. 

Αρχίζουν και γνωρίζονται σιγά σιγά και υφαίνουν την συνέχεια.. 

Ιστιοπλοΐα και μαγειρική γίνονται ένα..